KAPLICZKI PODRÓŻNE
Należą nie tylko do folkloru, nie tylko stanowią ozdobę naszego krajobrazu. Są to – jak ktoś pięknie powiedział – modlitwy ludu wiernego rzezane w drzewie, kute w kamieniu lub przelana na płótno czy papier. Stąd owe postacie są szczere, proste jak szczera i prosta była dusza twórcy. Mimo iż czas przyoblekł je w patynę, mają w sobie coś niezwykłego, są świeże, ich oblicza jaśnieją dobrocią, pobudzają do modlitwy.
Budowano kapliczki oraz stawiano figury – z których jedne były wyrazem indywidualnego, inne zbiorowego aktu wdzięczności, na podziękowanie, za wysłuchanie próśb, za powrót wojny, za uchronienie od zarazy, głodu czy innej klęski, w intencji by Pan Bóg czuwał nad wsią, chronił od nieszczęść, błogosławił ziemi i plonom.
Wrosły one w organizm wioski, są związane z dziejami ludzi tam mieszkających, są dla nich oazami modlitwy i religijnego kultu, otaczane miłością, pietyzmem i codzienną troską.
POLECANE STRONY
Na terenie parafii pruchnickiej znajduje się ponad 50
kapliczek przydrożnych i krzyży.
Do najstarszych z nich należą:
Krzyż przy ulicy Leśnej – wybudowany w XIX wieku.
Krzyż przydrożny (koło p. Gruszeckiego) powstały w 1890 r.
Kapliczka Najświętszej Maryji Panny Niepokalanie Poczętej przy ulicy Grunwaldzkiej wybudowana w 1865 r., remontowana w latach 70-tych.
Figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej przy ulicy Przemyskiej wybudowana około 1898 roku.
Kapliczka Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Niepokalanie Poczętej przy ulicy Kańczudzkiej, wybudowana w 1902 roku.
H.Wojdyło – „Ziemia Pruchnicka” Nr 2/2000
Zdjęcia 90% wszystkich kapliczek można obejrzeć w galerii poniżej
